Digitale Fotografie Vakantie

Patrick Kijkt

Kate Moss met drie vingers

Fotograferen doe ik het liefst zo puur mogelijk en dat is wat ik al mijn cursisten ook leer. Doel is de uiteindelijke foto geheel uit de camera laten komen zoals het bedoeld is. Een heel klein beetje nabewerking mag en kan af en toe. Bijvoorbeeld een beetje de histogrammen aanpassen, misschien nog wat bijsnijden en eventueel een horizon nog wat rechter zetten. Maar daarmee moeten de nabewerkingen eigenlijk wel klaar zijn. Moet je toch nog meer doen dan is de foto niet goed gefotografeerd. Zo zag ik zeer recentelijk (dank aan E.J.) onderstaande foto van Kate Moss en haar dochter.

Kate Moss totaal

Kate Moss supermodel, ze mag best een keer een dagje hier model zijn in Pébru. Deze vrouw is niet super mooi, maar zet haar voor een camera en er gebeuren magische dingen. Fotogeniek heet dat. Met een dergelijk model voor de camera kan er eigenlijk niets meer fout gaan. Foto’s komen dan als vanzelf. Handig om een professioneel model in te huren. Het maakt het fotograferen een stuk makkelijker. Maar Kate gaat iets boven mijn budget uit. En aan de andere kant laat mij deze foto maken en het is vele malen beter. Hoezo beter?

In bovenstaande zitten diverse fouten. Om te beginnen kijk naar beide handen van haar dochter. De achterste hand hand niet zichtbaar mogen zijn. Deze hand komt nu erg raar vanachter de rug vandaan. Je laat zo’n hand wel of niet zien, maar niet een beetje.

Nog een groter probleem is de voorste hand.

Kate moss dochter hand

De fotograaf heeft al fotograferende niets fout gedaan. Althans dat neem ik aan. Want waarom ga je in de nabewerking ervoor zorgen dat de dochter van Kate Moss geen vijf vingers meer heeft, maar nu opeens nog maar drie? Ja foutjes gebeuren. Dit is geen fout ,maar meer een blunder. Voorkomende uit onnodig fotosjoppen. Sjoppen om het sjoppen. Waarom? Het was toch al goed. Of heeft Kat’s dochter een dikke wrat op haar vingers zitten die niet gezien mocht worden? Haar middelvinger kon ze niet stiekem hebben opgestoken achter mama’s rug want de middelvinger zien we nog. Die wel. Met enige fantasie zou je het ook als grappig kunnen bezien. De dochter is helemaal vergroeid met mama. Onbedoeld grappig, maar ook wel een beetje eng zo. En vooral heel erg fout.

Deze foto is ook een mooi voorbeeld van onnodige vignettering aanbrengen in de foto achteraf. Zie de linkerbovenhoek. Dit is vignettering afkomstig uit fotosjop. Volkomen onnodig als je als fotograaf goed je licht plaatst. Dan krijg je vanzelf al een verloopje in je achtergrond. Je hoeft alleen maar je licht iets anders te plaatsen. Kost een half minuutje tijd of zo. En ook al zou je er 10 minuten overdoen, dan nog... De hoeken worden donkerder gemaakt om de aandacht van kijken meer uit te laten gaan naar de modellen. Volledig mee eens. Echter als je dat van tevoren al weet waarom zet de fotograaf zijn licht dan niet anders neer. Dan krijg je ook alle aandacht op de modellen. Een voorbeeld van niet de techniek van het licht beheersen. Ik heb het eerder al een keer besproken in de column over Stefan Vanfleteren. Eerst alles heel vlak fotograferen en in de nabewerking sfeer alsnog aanbrengen. Het is de omgekeerde wereld.

Bovenstaande foto schijnt op de cover van de Vogue te hebben gestaan in 2011!