Digitale Fotografie Vakantie

Patrick Kijkt

Excuus Truus en the decisive moment

Ze zijn er in alle soorten en maten. Excuses om niet de "goede" foto te maken. Tijdens elf jaar lesgeven heb ik ze allemaal gehoord. Of denk ze allemaal al gehoord te hebben. Hierbij een lijstje met mijn oplossingen voor vele excuses.

Frans Lantigh meeuwen

De meeste excuses gaan eigenlijk altijd over het feit dat wanneer er snel gefotografeerd dient te worden. Zodra het woord snel valt gaan mijn oren zich al spitsen. "Hoezo snel?" denk ik dan direct " we zouden toch voor kwaliteit gaan?". Vaak wordt er als reden aangegeven dat men laatst ergens was en er heel snel een foto gemaakt moest worden. En wat ik ook zeg het idee blijft dat het ook snel moet kunnen. En hoe vaak ik ook zeg dat dit niet gaat omdat kwaliteit tijd kost het gaar er niet in. Er is ook niemand die op het idee komt om gewoon ergens op tijd te zijn. Wanneer je ergens op tijd aanwezig bent hoef je nooit snel te zijn. Dan heb je tijd genoeg om je foto voor te bereiden en alles zo te maken als je wenst.

" Ja, maar dat is niet de bedoeling" krijg ik dan te horen. Het moet snel kunnen. "Ja, maar goede foto's maken je niet zomaar even snel" is altijd mijn antwoord. Kwaliteit kost tijd. Velen nemen het wel van mij aan, maar een aantal ook zeker niet. Een minderheid, maar naar mijn mening nog steeds teveel. Want er is altijd wel een excuus waarom ze het niet konden. Een aantal daarvan staan hieronder;

1. Ik wil perse het decisive moment pakken
Meestal gaat dit over straatfotografie. Inspiratie bronnen zijn dan vaak Henri Cartier Bresson en anderen. Hij had het veel over het decisieve moment. Zo goed vast gelegd dat er ook vaak discussies over gevoerd zijn of het wel echt was en niet in scene gezet was. Eén ding is zeker, het was dus wel heel erg goed.
Al de mensen die dit ook willen vergeten echter dat mannen als Cartier Bresson en Doisneau dag en nacht op straat leefden en rond struinden. Er gingen vele dagen voorbij dat ze niets hadden. Op zoek naar die ene foto. Dé foto werd uiteindelijk niet in een enkele seconde gefotografeerd, maar er waren dagen aan vooraf gegaan om tot die ene foto te komen. En als je al een hele dag al bezig bent met fotograferen is je belichting vaak wel goed. Zeker nu met digitale camera's waarmee je het direct het gemaaktte kunt terug zien. Dat konden de straatfotografen van vroeger niet. Kortom het is nu ook nog eens veel en veel makkelijker geworden. En toch nog maar steeds blijven denken dat the decisive moment in een seconde of minder wordt gemaakt. Als je dat denkt ben je en blijf je altijd overal te laat komen.

2. Ik was te laat
Dit is de meest simpele om te beantwoorden. Dan had je moeten zorgen dat je 30 seconden eerder daar aanwezig was. Iedere basis cursist van mij kan in principe na een week cursus binnen een halve minuut middels een belichting trapje en kijken een perfecte belichting maken. Mits ze maar logisch werken, goed kijken en ja daar komt hij weer…. op tijd zijn!

3. Ik was moe
Dan moet je niet gaan fotograferen. Fotograferen is een staat van opperste concentratie als je tenminste iets moois wilt maken.

4. Het ging te snel voor mij
Dan was diegene dus te laat aanwezig. Als je te laat bent gaat alles te snel. Het is heel simpel te voorkomen door op tijd te zijn. Dan heb je zeeën van tijd om je belichting op te bouwen plus alle andere zaken als kleuren, contrasten en nog meer. Het is gewoon een kwestie van op tijd zijn. Alweer.

5. Ik had geen tijd om het goed te belichten
Lijkt sterk op excuus nummer 4 maar deze wordt toch anders gebruikt. Ook al komt het antwoord op het zelfde neer. Dan was je dus te laat! Alleen daarom kan het zijn dat je geen tijd had. Het begint er op te lijken dat als je iets goeds wilt fotograferen er gewoon een bepaalde mate van tijd nodig is. En dat geldt niet alleen voor fotografie. Vaak vraag ik cursisten naar wat ze doen in het dagelijks leven. De ene doet dit en de andere doet dat. Iedereen fotografeert dus kom ik ook hele diverse beroepen tegen. Echter als ik de vergelijking met hun vaak maak dan is het ineens allemaal anders.

De Bakker
De bakker staat op tijd op om zijn broodjes te bakken. Dankzij een nieuw soort gist hoeft hij niet meer 's nachts om twee uur te beginnen, maar tegenwoordig kan het ook vanaf vier uur. Maar hij heeft tijd nodig om echt lekker brood te bakken.

Congres organisator
Ja, het organiseren ervan kost soms wel maanden. "Ah, je bent dus niet gisteren pas begonnen met het organiseren van het aanstaande congres". "Nee, want daar gaat echt heel veel tijd in zitten en is zo complex".

Metro aanleggen in Amsterdam
Nu is dit wel een heel lullig voorbeeld. Want in de aanleg van de noord zuid lijn in Amsterdam is wel heel erg bizar veel extra tijd in gaan zitten tot grote frustratie van velen. Hoeveel jaar duurt dit al? Wederom komt het woord tijd echt terug in het voorbeeld en antwoord.

Psychiater
Doet er maanden over zon niet langer om een patiënt weer op de rit te krijgen.

Vrachtwagen chauffeuse
Doet er afhankelijk van het weer, verkeer een bepaalde tijd over om van A naar B te rijden. Het kost gewoon tijd om spullen te vervoeren.

Informatica specialist KLM
Is al jaren bezig om het systeem steeds beter en efficiënter te krijgen.

De rechter
Je mag hopen dat hij langer nadenkt over zijn oordeel dan slechts enkele seconden als jouw leven/toekomst ervan afhangt.

Alle tijden zijn met slechts enkele beroepen gepasseerd. Uren, weken, maanden en jaren, maar seconden staat er nergens tussen. Ja, bij de rechter, maar die doet dat echt niet zijn oordeel vormen binnen enkele seconden. En ook de hondentrimmer trimt zijn hond niet in enkele seconden. Het wordt chaos neem dat maar van mij aan. En zo is het ook met fotografie. Iets moois maken kost tijd.

Frans Lantigh meeuwen

Een voorbeeld wat ik altijd gebruik heb je al hierboven kunnen zien. Het is een foto van Frans Lanting. Hij maakt hele mooie natuurfotografie. Prachtig. Maar ook dit is niet even komen aanlopen en knallen met de camera en die twee meeuwen en weer doorlopen. Deze foto van twee meeuwen heeft hem ongeveer drie maanden tijd gekost. De voorste meeuw is een mannetje en die staat te baltsen voor het vrouwtje (het hof te maken). Dat schijnen die meeuwen maar één keer jaar te doen en dat wilde Frans heel erg graag op de foto vastleggen. Omdat niemand dat nog tot op dat moment gelukt was. Frans is daar drie maanden lang op die rots, duinpan gaan zitten. Waarom zo lang? Omdat die meeuwen maar niet deden wat Frans zo graag wilde dat ze zouden doen. Na drie maanden deden ze het eindelijk wel. Natuurlijk had Frans toen zijn belichting goed staan! En zijn standpunt gekozen. En het lijkt alsof een decisieve moment is, maar het is alles behalve dat. Hoezo een decisieve moment met drie maanden voorbereiding? En uiteindelijk is het ook weer wel. Het gaat om dat ene moment. Maar ja, dan moet je wel zorgen dat al je instellingen goed staan en en jij er ook bent als het gaat gebeuren!

Iedereen die blijft denken dat het anders kan zal altijd bedrogen uitkomen. Lukt het wel een keer dan weet je dat je stinkende mazzel hebt gehad. Niet te reproduceren en daarom moeilijker op waarde in te schatten. Het is je dan overkomen, maar je hebt het niet gemaakt. Maken is creëren., maar je hebt niets gemaakt. Het was gewoon mazzel. Het is zo jammer dat Henri Cartier Bresson niet meer leeft. Dat hij nog een keer zou uitleggen dat ook hij heel lang bezig was voor al zijn decisieve moments. En wat ik verder ook zou laten zien aan voorbeelden het heeft allemaal met voorbereiding te maken en vooral op tijd te zijn.
The decisive moment overzicht
Even gegoogeld op the decisieve moment foto's. Bovenstaand zie je de eerste zoekresultaten. Alle foto's zijn voorbereid en niet één foto is zomaar even gefotografeerd.
Waarover-spraken-zei
Deze foto is van mij en heeft me ook zeker een kwartier gekost aan tijd dat zie je niet, maar het is wel zo.
Hangjongeren-Argentat

Deze heeft mij vier maanden aan tijd gekost omdat ik met het vrouwtje wat helemaal links zit op de bank altijd een praatje maakte. Tot ze er een keer zat samen met haar vriendinnen. " Mag ik een foto maken van u?". Ja hoor geen enkel probleem. Et voilà, vier maanden. En ik had nog steeds 30 seconden nodig om tot deze sfeer te komen zonder tussenkomst van Photoshop. Je maakt foto's namelijk zoals je ze wilt maken.

En nu weet ik al dat er nu nog steeds mensen zullen zijn die er van overtuigd zijn dat het toch moet kunnen. Troost je met de gedachte dat je heel af en toe best wel eens een keer zult schieten. Maar het is en blijft mazzel hebben. En dat wil je niet. Je wilt het kunnen afdwingen. In dat geval lees deze blog nog eens een keer. Tijd, tijd, en nog eens tijd voor the decisieve moment. Je hebt tijd zat.