Digitale Fotografie Vakantie

Patrick Kijkt

Decor van the Vopice of Holland

Ja, ook ik kijk naar the Voice of Holland. Inmiddels om een hele andere reden dan de andere 2.999.999 miljoen mensen.
Talentvolle mensen is altijd mooi om te zien. Mensen die dromen en hopen op een zang carrière. Daar is helemaal niets mis mee ondanks de overlaad aan programma;s op dit gebied de laatste jaren. Daarnaast ben ik gek op muziek. Al vind ik de muziek keuze wel erg veilig bij de Voice of Holland. Want is dit program wel zo vernieuwend als dat er beweerd wordt?

Nou een klein beetje nieuw dan. De blinde audities waren leuk en het nieuwe aspect aan dit programma. Beoordeeld worden op prestaties en niet op de looks. Dat is goed en ook eerlijker voor de deelnemers die niet de mazzel hebben gehad om uitgerust te worden met een goddelijk uiterlijk. Maar ja, wat is de volgende variatie? Een jury die wel mag kijken maar niet mag luisteren? Dus doof moet beoordelen? Ik hoop het niet.

De auditie fase was leuk. De jury moest beoordelen zonder de kandidaat te kunnen zien. En wij als televisiekijker konden het uiteraard wel zien. Dus wij konden zien hoe de jury wel of niet goed kon luisteren en of ze niet iets over het hoofd zagen qua talent. En dat zonder te kijken.
Nu er wel weer gekeken mag worden, nadat alle keuzes gemaakt zijn is het het eigenlijk niets meer dan Idols, X-factor en noem alle andere programma’s maar op. Jammer dus. De Voice of Holland zakt een beetje als een kaartenhuis in elkaar. De verassing is weg. Toch gaaf dat het grote verschil in het begin werd gemaakt door niet kijken. Iets wat met fotografie zo belangrijk is. En nu eigenlijk weer bij het beoordelen van zangtalenten, maar dan andersom. Juist niet kijken.

Of het nu wel iets toevoegt vergeleken met eerdere programma’s op andere maar ook dezelfde zenders is mij om het even. Nee, dat is niet belangrijk. Wat voor mij persoonlijk wel heel erg belangrijk is, zijn de waanzinnig mooie decors. Ik heb nog nooit zulke mooie decors gezien. Gemaakt van LED lampen waarmee de heren licht technici alle kanten op kunnen. Verloopkleuren, projecties van foto’s, wisselen van kleuren met een ongekende snelheid en lichtpatronen die voorheen onmogelijk waren.

Ik word er warm van en stil van als ik dit zie. Aanstaande vrijdag avond is de tweede halve finale. Al zetten ze 12 vals zingende kraaien neer ( wat niet zo is) ik geniet toch wel. Ademloos zit ik de hele avond buiten adem naar de decors en lichten te kijken. LED licht is de toekomst. Dat roep ik al tijden. Om diverse redenen. Lange levensduur lampen, zeer energie zuinig en het is bij juist gebruik ontzettend mooi. De technieken zijn nog volop in ontwikkeling. Maar dat het nu al zou mooi is! Nee ik was echt verbaasd. Flabbergeisted, viel van mijn bak af en begon langzaam te kwijlen.

Mijn advies is, ga eens kijken aanstaande vrijdag 20 november. Zoiets moois en spectaculairs heb je nog nooit gezien.

En John de Mol. Je nieuwe idee is niet echt nieuw. Jammer dan. Maar wel ontzettend gaaf van je dat je zo diep in de buidel hebt getast om dit soort decors en belichting mogelijk te maken. Als het afgeschreven is, mag je het opsturen naar Pebru in Frankrijk. Of ik kom het wel halen. Hier kan ik wel wat mee! Ik wil wel eens met zulk mooi licht en decors kunnen fotograferen. I have a dream.